مشرق- امام جعفر صادق عليه‌‏السلام فرمودند: چـون روز قـيامـت شـود، آواز دهـنده‏‌اى بانگ برآورد: كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (يا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند)؟
پس، گروهى كه در چهره‏‌شان گوشتى وجود ندارد، برخيزند؛
گفته شود: اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند.

متن حدیث:
 
إذا كانَ يومَ القِيامَةِ نادى مُنادٍ: أينَ الصَّدودُ لِأولِيائي؟ فيَقومُ قَومٌ لَيسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ، فيُقالُ: هؤلاءِ الّذينَ‏آ ذَوُا المُؤمِنينَ و نَصَبوا لَهُم و عانَدوهُم و عَنَّفوهُم في دِينِهِم، ثُمَّ يُؤمَرُ بهِم إلى جَهَنَّم.